Yogyakarta en een hele onverwachte wending!

14 november 2015 - Ko Chang, Thailand

Yogyakarta:


- Yogyakarta: Staat bekend als dé culturele hoofdstad van Indonesië. Ondanks dat de stad druk is, is het zeker niet verwesterd. 
-Vervoersmiddelen: vooral becaks (een fiets of motor met daarvoor een karretje waar je in vervoerd wordt. Een enorm leuke en goedkope manier om de stad te verkennen. 


- Schokkende 'birdmarket': Wat zijn wij geschrokken van de dierenmarkt in Yogya . Een markt waar allerlei soorten dieren verkocht worden: apen, slangen, hagedissen, allerlei soorten (tropische) vogels, vissen, konijnen, vleermuizen, uilen, muizen, hamsters, kippen, ganzen, kuikens, honden en katten. Met veel teveel dieren in een veel te klein kooitje, kijken de dieren je droevig aan. Puppy's zitten in een klein kooitje en zelfs apen hebben geen enkele bewegingsvrijheid. We denken erover een vogeltje te kopen om deze vrij te laten. Maar bij het besef dat zolang toeristen geld uitgeven aan deze dieren, deze handel blijft bestaan, hebben we het toch niet gedaan. 


- Onze homestay: Achter een klein winkeltje slapen we in een zeer huizelijke homestay. Er is een keuken waar we zelf dingen mogen koken, een balkon met relaxte zitkussens, en we worden bevriend met de tijdelijke eigenaar van de Homestay: Budi. De oorspronkelijke eigenaren waren op vakantie dus Budi pastte op de homestay. We zijn samen uiteten geweest en hebben samen de Borobudur tempel bezocht. 
- Het hoogtepunt van Yogyakarta: Een zeker hoogtepunt van de dagen in Yogyakarta was de Borobudurtempel, een eeuwenouden, boeddhistische tempel midden in het oerwoud. 


De laatste ochtend in Yogyakarta hebben we in de vroege morgen deze bekende Borobudur tempel bezocht. Om 04.00 uur in de morgen rijden we met taxichauffeur Budi, de vriend van de eigenaren van de homestay waar we slapen, richting de jungle waar de Borobudur tempel zich bevindt. Het is donker en helaas wat mistig. Budi weet niet zeker of het zicht vanaf het view point midden in de jungle, waar we eerst heen gaan, de moeite waard zal zijn. We besluiten, nu we er toch zijn, er toch heen te gaan. Met als motto: 'Je kunt beter spijt hebben van iets wat je wel hebt gedaan dan wat je niet hebt gedaan'.

Budi zet ons af bij de rand van de jungle. Hier ligt een lang pad waarover wij in ongeveer 10 minuten naar het view point in de jungle lopen. Het is mooi, rustig en de geluiden zijn prachtig. Boven aangekomen valt de mist inderdaad over de jungle, we zien enkel in de verte een klein puntje van de Borobudur tempel. Maar ondanks. Dat is het uitzicht werkelijk prachtig! De mist hangt vlak boven de enorme groene jungle wat een heel mysterieus uitzicht geeft. Langzaam zien we oranje kleuren en de zon aan de hemel verschijnen. Net als bij de Bromo vulkaan worden we wederom getrakteerd met een betoverend uitzicht.


Even later rijdt Budi ons naar de entree van de Borobudur de tempel toe. Onze verwachtingen zijn bewust niet te hoog. We weten dat het een druk bezochte, populaire tempel is en gaan er vanuit dat het een toeristische trekpleister is waar we een enorme mensenmassa gaan treffen. We kopen om 06.00 uur het entree kaartje en lopen het enorme Unesco erfgoed gebied in.

We lopen op de enorme tempel af en klimmen via de stijle trappen omhoog. De opening wordt zichtbaar en we lopen tussen de muren van de tempel door. We zien de enorm grote bellen, waar de tempel voornamelijk uit bestaat. Wat een ongelofelijk mooi gezicht! Een paar stappen verder zien we ongelofelijk veel bellen met daarin boeddha's omringd door de jungle. Het is totaal niet druk, we kunnen zelfs foto's maken waar geen anderen mensen opstaan. Waarschijnlijk omdat het erg vroeg in de morgen is. Adembenemend en boven verwachting mooi. De jonge locals die er lopen willen weer heel graag op de foto met ons. Zo vaak, dat we soms zelfs nee moeten zeggen omdat we anders niet verder komen. De Borobudur tempel, een mooie afsluiter van Yogyakarta.



Een onverwachte wending:


Na een paar dagen in Yogyakarta te zijn geweest wordt het tijd dat we een nieuw plan definitief maken zodat we tot actie over kunnen gaan. We zijn toe aan actie, we zijn toe aan een nieuwe bestemming. Maar waar gaan we eigenlijk heen? 


In ons notitieblokje, waar we wat schetsen hebben staan over een aantal bestemmingen in de regio, staan nog een aantal plaatsen open die we nog graag zouden willen bezoeken.
We hebben het dan over Pangandaran en Bandung, twee plaatsen in Java. Sumatra waar we heel graag in de jungle tijdens een jungletrekking orang-oetangs willen ontmoeten en Maleisië waar we ook een aantal highlights voor hebben genoteerd. 


Maar iets zegt ons dat dit niet de goede keus is. De laatste dagen hebben veel grijze wolken gezien en hebben we regelmatig een korte hoosbui en zelfs onweersbui meegemaakt. Iets wat we van de weken hiervoor totaal niet kenden. Strakblauwe luchten waren voor ons vanzelfsprekend. We horen de locals praten over de eerste regenbuien, het regenseizoen is in hun ogen gestart.

We geven er gehoor aan en besluiten naar ons gevoel te luisteren. We gaan het mooie weer opzoeken, we gaan naar Thailand. Het land waar het weer vanaf dit moment alleen nog maar beter en beter wordt. Waar het qua klimaat vanaf november t/m februari de best reistijd is.
Nog geen kwartier later zitten we in een soort reisbureautje en nog geen uur later zijn de vliegtickets geboekt. Morgenavond zitten we al in Thailand, wauw. Eerst ruim 1 uur vliegen van Yogyakarta naar Jakarta en na een aantal uur op de airport te hebben doorgebracht vliegen we van Jakarta naar Bangkok waar we ongeveer 3 uur later arriveren. 


We slapen een nachtje in Bangkok in een homestay. Bij een hele lieve, alleenstaande man die ons de weg naar Koh Chang uitlegt. Nadat de man, die dezelfde passie deelt als ons (hij is ook leerkracht) een heerlijk ontbijtje heeft gemaakt en zijn huisje en lokaal heeft laten zien vertrekken we richting Koh Chang.

We vertrekken tegen het middaguur. Eerst 5 minuten (met backpacks achterop) achterop bij de taxiscooter, dan 20 minuten met een lijnbus, vervolgens 15 minuten met een trein om als afsluiter ruim 6 uur in een connexxion formaat bus naar Trat af te reizen. Trat is een plaatsje vlak voor de haven vanwaar je de boot naar Koh Chang kunt pakken. We besluiten onze reis hier voor vandaag af te sluiten en laten ons met een voor ons weer nieuw vervoersmiddel (sorng-taa-ou) naar een hostel te brengen. We komen aan, gelukkig is er plek. We eten nog wat, nemen een douche en gaan slapen. 


We besluiten om de volgende ochtend in een kleine 2 uur af te reizen naar Koh Chang. Het schijnt een waar tropisch paradijs te zijn. We hebben er erg veel zin in! 


De volgende dag, Koh Chang:


Ken je die bewerkte foto's van perfect witte zandstranden met helder blauw water. Die foto's waar toevallig een kokosnoot op het strand ligt door de prachtige palmbomen die op het strand staan. Wij bevinden ons op dit moment op zo'n perfecte bestemming: Koh Chang, wat olifant eiland betekent. Dit eiland heeft namelijk de vorm van een olifant. En hoewel het lastig te beseffen is dat dit geen bewerkte foto is, beseffen we steeds meer dat dit realiteit is. Wat is dit eiland prachtig! Het eiland bestaat uit een dichte jungle waar allerlei soorten dieren leven. 


Aangekomen in Koh Chang inspecteren we onze nieuwe hut. Het ligt iets achter de gezellige hoofdstraat met allerlei restaurantjes en winkeltjes en op loopafstand van het strand. Kuy, de eigenaar van de hut, brengt ons er heen achterop de scooter. Nog geen 2 minuten rijden vanaf de hoofdstraat. We besluiten op pad te gaan. '

S avonds wanneer het al donker is keren wij terug naar onze hut om te gaan slapen. Wat is het pad donker en griezelig, moeten we hier echt doorheen? We horen allerlei beesten en de zwerfhonden lopen ons voorbij. De honden grommen en blaffen naar ons en kijken ons na als we voorbij lopen. Jullie kunnen je vast voorstellen hoe blij wij waren toen we in onze hut waren aangekomen met de deur dicht! Wat een angstige wandeling, vreselijk!

Máár na nog geen 5 minuten beseffen we dat we terug moeten, want wat we aantreffen is ongelofelijk. In de nog geen 5 minuten die we in de hut staan zien we 1 kakkerlak, 1 hagedis en 1 rat. Niet buiten maar letterlijk IN onze hut. We besluiten hier geen moment meer te willen doorbrengen en roepen vanaf onze hut de eigenaar die in de hut naast ons verblijft. Hij komt naar ons toe, luistert en begrijpt ons. Tijdens dit gesprek komt er nog een rat een bezoekje brengen, Kuy ziet het gelukkig ook. Hij brengt ons, halleluja, met de scooter naar de hoofdstraat.

12 uur 's avonds gaan we op zoek naar een kamer. 1 eis: een kamer met dichte muren waar we niet gestoord worden door smerige beesten. We vinden een mooie kamer in een massagesalon, dichte muren en airco: perfect! We boeken direct nog een nachtje in een mooi resort op een berg wat een prachtig uitzicht schijnt te hebben en gerunt wordt door een Nederlands jong stel. Dat staat ons nog te wachten, superleuk!


We huren een scooter die ons door de groen beboste bergen en tropische stranden brengt. Onderweg komen we wilde apen tegen en bezoeken we de verschillende stranden; de 1 nog mooier dan de ander. Verdwalen kan niet omdat er maar 1 weg is, heerlijk! 


Wist je dat:
- Wij al gebruik hebben gemaakt van de volgende vervoersmiddelen: Vliegtuig, Tourbus, Minibus, Lokale bus, Taxi, becakfiets, becakmotor , paard en wagen, achterop de motor, Bemo, speedboot, vissersboot, veerboot, sorng-taa-ou en een jeep. 


Liefs van ons,  vanuit Thailand!

Foto’s

6 Reacties

  1. Opa en Oma Rinn:
    14 november 2015
    lieve kinderen, Jullie zijn weer een aantal reiservaringen rijker.De mensen zijn ook daar vriendelijk.Het is daar wel een beestenboel zeg. Met zoveel verschillende vervoersmiddelen kom je altijd wel ergens.Het duurt alleen wat langer maar dan zie je ook veel meer. Om dat griezelige donkere pad met grommende honden hebben we wel moeten lachen.We begrijpen dat ze daar niet ,zoals enkelen ?? hier,met een hond in een wandelwagentje rondrijden.Het was weer een leuk reisverhaal.Op naar de volgende belevenissen. Liefs Opa en Oma Rinn.
  2. Moedie Li en An:
    14 november 2015
    Het is echt geweldig wat jullie allemaal meemaken en al die prachtige plekken die jullie zien, backpacken maakt dit allemaal mogelijk. Erg leuk al die vervoersmiddelen waar jullie mee reizen. Weer een heel leuk reisverhaal.genieten jullie maar van dat prachtige Tailand.
    Xxxxxx moedi Li en Annie
  3. Irene:
    14 november 2015
    Lieve opa en oma & Angela en Lida,

    We vinden het erg leuk om jullie reacties te lezen! We maken inderdaad een hoop, vooral bijzondere dingen, mee hier zoals jullie lezen. Een hele andere wereld hier. Ik denk dat we sommige dingen nog maar nauwelijks beseffen. Slaaplekker, liefs van ons
  4. Jannie:
    14 november 2015
    Hoi Irene en Raphael
    Wat een leuk verhaal en wat schrijven jullie leuk fijn dat het goed gaat en wat een beestenboel
    Groetjes van ons
  5. Sjaak en Sjouk:
    15 november 2015
    Goedemorgen , heel leuk geschreven en leuk om te lezen , mooie avonturen beleven jullie , geniet er lekker van en we kijken uit naar t volgende verhaal , liefs sjaak en sjouk
  6. E.bibbe-patje:
    15 november 2015
    wat beleven jullie toch veel leuk hoor gr van ons xxx