Het beklimmen van de machtige Bromo vulkaan

De Bromo vulkaan, Cemoro Lawang

Cemoro lawang
Vanuit Probolinggo reizen we via allerlei slingerwegen en een chauffeur die niet kan rijden naar Cemoro Lawang. De chauffeur, een mannetje van ongeveer 1m50 geeft telkens keihard gas en laat dan het gas weer los, hallelujah again voor de reispilletjes. We vermoeden dat hij met zijn schoenmaatje 38 niet helemaal goed bij het gaspendaal kan. Als we er zijn wijst hij ons welke kant de Bromo vulkaan is. Later blijkt dat dit totaal de tegenovergestelde kant is, maar hij bedoelde het goed.

Cemoro lawang is een bergdorpje grenzend aan de voet van de actieve Bromo Vulkaan. Reizigers vanuit de hele wereld komen naar dit kleine begdorpje om snachts de beroemde Bromo vulkaan te beklimmen. Vanuit het dorpje kan je de machtige Bromo vulkaan zien liggen. Het eerste wat je merkt is dat het er fris is. Vanuit het drukkend warme Promolinggo, is het hier ineens 20 graden. Geen weg in het dorpje is vlak, de weg van onze kamer naar het restaurant is al een bovengemiddelde inspanning. Er worden mutsen en sjaals verkocht en de locals zijn bepakt in dikke winterjassen. Het hele dorpje staat maar in 1 teken: Bromo. Je ziet jeeps klaarstaan die de vulkaan beklimmers het eerste stuk naar de Bromo begeleiden, en ook paarden worden gebruikt om de steile hellingen af te leggen.

Bromo:
Maar wat is er nou zo bijzonder aan die Bromo vulkaan? De Bromo is niet de hoogste vulkaan van Indonesië (2,5km), maar het is wel een vulkaan die enorm actief is. Continue komen er enorme rookwolken uit de krater. Daarnaast staat de Bromo bekend om de geweldige zonsopgang die je kan bekijken. Dit is de reden dat mensen van over de hele wereld hierheen komen, dit is de reden dat wij hier zijn.
Beiden kijken we op van hoe actief de Bromo is. Is dit wel veilig? Van de week is een vulkaan (Rinjani) op het Indonesische eiland Lombok uitgebarst. We vragen het een aardige bewoner van het dorp, die werkzaam is in het restaurant. Ja de Bromo is opvallend actief nu zegt hij. 3 dagen geleden hoorden we een hard borrelend geluid, legt hij uit. Maar we weten het nooit, hij denkt wel dat het veilig is. We vragen of de mensen wel eens geëvacueerd zijn uit het dorp. Dat is al jaren geleden verteld hij. De Bromo barst regelmatig uit maar de lava valt dan weer terug in de krater. De mensen in het dorp vinden het enkel mooi en zien geen reden voor gevaar. De laatste keer dat bewezen werd dat de Bromo onvoorspelbaar actief is, was in 2004. Er vielen toen drie doden door een ploteselinge uitbarsting.

We besluiten de angsten aan de kant te zetten en ons te verheugen op deze zware en spannende tocht. De avond valt over Cemoro Lawang en een soort spanning is voelbaar. De jeeps worden vast neergezet en steeds meer paarden betreden het dorp. We kijken nog 1 keer naar Bromo en de enorme rookwolken uit de krater. Het is tijd om te slapen, 3.00 snachts gaat de wekker.

We lijken nog geen 5 min te slapen en er wordt op de deur geklopt. Slaperig doen we open, I'm sorry, it's 3 o clock zegt de vriendelijke meneer. Het is ijskoud in de kamer. Ook de nacht was ijskoud. We sliepen met lange broeken, shirts en zelfs vesten, en dat in Azië! We doen nog een sjaal (sarong) om, een jas, en onze bergschoenen. Het is pikdonker buiten, de jeep staat pruttelend voor de deur. We stappen in en ontmoeten een aardig stel Nederlanders, Arno en Amber. We reizen naar een hoog punt om de zonsopgang te bekijken. Wij zien geen hand voor ogen maar de chauffeur lijkt de weg te kennen. Alsof hij in een kartwagen zit raced hij over de zandpaden heen. De banden slippen weg, en we lijken af en toe niet meer met 4 wielen op de grond de rijden. Achteraf is het, het meer dan waard. Dankzij onze schumacher zijn we 1 van de eerste bezoekers op het vieuwpoint. Het is een stijl pad omhoog maar het is goed te doen, het is slechts een korte klim. We zitten recht voor de Bromo. Ik installeer mijn gopro, camera is gereed, nu is het genieten. Het is denk ik 1 van de mooiste dingen die we ooit hebben gezien. We zien de puntige vulkaan met daaronder een betoverend wolkendek. De lucht is helemaal zwart maar al snel zien we een verscheidenheid aan kleuren. Oranje, rode en paarse gloeden verschijnen om Bromo. Het is werkelijk prachtig, en wat gaat het snel. We zien de zon verschijnen, beginnend met een rood/oranje streep. Het is een kwestie van minuten voor de zon helemaal opkomt. We zouden dit iedereen aanraden, dit is iets wat je nooit meer vergeet, het is betoverend, magisch, het lijkt een droom. Honderden mensen genieten stil van de zonsopkomst en de gigantische Bromo, die nog altijd erg rookt uit de krater. Fotos zeggen in dit geval meer dan woorden dus die zullen we snel toevoegen.

Na een aantal uur genieten wordt het tijd om in de krater te kijken. Hiervoor rijden we naar beneden om zelf naar de top te klimmen. Alles om Bromo heen is woestijn, en daarom heen is alles gekleurd en groen; een prachtig contrast. We worden afgezet 1 km voor het begin van de vulkaan, vanaf hier zullen we te voet verder gaan om de vulkaan te beklimmen. De weg naar Bromo is stijl, zeer stijl. Daarbij is alles zand waardoor elke stap twee keer zwaarder is dan normaal. Maar het voelt goed, we gaan echt in de krater kijken van de enorme Bromo! We zijn niet de enige, grote groepen mensen klimmen naar de krater. Mensen die geen zin hebben om te lopen pakken een paard. De paarden zijn vaak opvallend opstandig. We zien veel bokkende paarden die er slecht verzorgd en mager uitzien. Hier doen we uiteraard niet aan mee en we besluiten zelf te lopen. Het is zwaar, maar het voelt goed. We kopen onderweg een klein bosje bloemen die je in de krater mag gooien met als betekenis het brengen van een offer. Eenmaal boven gekomen kijken we recht in de krater van de Bromo. We horen hard geborrel en de zwaveldampen ruiken enorm sterk. Het borrelen en de enorme rookwolken uit de krater geven aan hoe actief deze Bromo is. Dit borrelen klinkt precies als het harde geluid van een opstijgend vliegtuig, het is zeer indrukwekkend. We gooien de bloem in de krater die langszaam langs de stijle wand de krater in rolt. We blijven niet te lang van van dit prachtige zicht genieten door de slechte stoffen die vrijkomen. De tocht naar beneden verloopt makkelijker.  Bromo is een zeker hoogtepunt van onze reis, het was geweldig.

We zijn half 8 's morgens terug bij onze kamer. We hebben een kort nachtje gehad want om 9 uur worden we opgehaald voor onze reis naar Yogjakarta, DE culturele stad van Indonesië. 

Over een aantal dagen zal een verslagje gemaakt worden over het bijzondere Yogjakarta. 

We hebben het kwa reizen zwaar gehad de laatste dagen. Ons schema was als volgt:
5/11 Lovina -Probolijggo 9.00-20.30 reizen
6/11 Probolingo - Cemoro Lawang 11.30-13.00 reizen
7/11 3.30 Bromo vieuwpoint, Bromo Krater
7/11 Cemoro Lawang -yogjakarta 9.00- 23.00 reizen 
27uur reizen in 3dagen wow! 

Wist je dat:
- Het op Bromo zelf maar 8graden is? Zijn we niet meer gewend!
- De mensen in Indonesië een platte neus hebben maar dat de tour agencies (verkopers van tours en bustickets) meer liegen dan Pinokkio? Yogjakarta zou 8/9 uur rijden zijn. 13 uur zijn we onderweg, en dat na een zware nacht Bromo.
- Wij hier bijna geen Nederlanders zien?
- Dit zeker niet de laatste keer backpacken is?
- Mensen op de Bromo meer op de foto met ons willen dan met Bromo zelf? We blijven bijzonder hier. Kunmen niet over straat zonder dat iedereen zwaait. De mensen hier kennen blanken enkel van tv en vinden het geweldig ons te zien.
- Wij vanavond 11uur in Yogjakarta aankomen maar nog geen slaapplaats hebben? En dat dit geen enkel probleem is in dit land?
- Je vaak slaapt in homestays, locals die deel van hun huis verhuren of bijvoprbeeld zelf een paar kleine kamertjes naast een huis hebben ingericht, supergezellig!
- Wij het leuk vinden deze blog bij te houden?  Niet alleen om jullie op de hoogte te houden, maar ook om deze herrineringen voor altijd op papier te  hebben. 



Koude maar enthousiaste groeten uit omgeving Bromo, 
Raphaël en Irene